[p. 249]

CCXCV

Confirmation d'une sentence d'absolution rendue par Aubert de Sassenage, capitaine souverain en Poitou et en Saintonge, en faveur de Pierre Giraud, de Pons, soupçonné d'avoir fait fabriquer une clef pour sortir la nuit de l'enceinte de la ville.

  • B AN JJ. 75, n° 463, fol. 282
  • a P. Guérin, Archives historiques du Poitou, 13, p. 249-252
D'après a.

Philippus, etc. Notum facimus universis presentes litteras inspecturis, salutem. Notum facimus nos infrascriptas [p. 250] vidisse litteras, formam que sequitur continentes :

Universis presentes litteras inspecturis et eciam audituris, Aubertus, dominus de Chassennagio1, miles et consiliarius domini Francorum regis, capitaneusque supremus in partibus Pictavensi et Xanctonensi, aclocis circonvicinis, à majestate regia destinatus, salutem et fidem presentibus adhibere. Cum dies hodierna per nos Petro Giraudi, dicto Bego, tanatori de Ponte, se reddituro, representaturo, dicturoque et responsuro coram nobis, apud Pontem, fuerit assignata, super eo videlicet quod cum officio nostro in judicio proponeremus contra dictum Petrum, arrestatum propter suspicionem quod ipse esset conscius quod Johannes Floreti, famulus dicti Petri, sub arresto nostro detentus, habebat clavem, per quam dictus famulus apperiebat de nocte hostium minoris portalli muri, siti prope et juxta fontem vulgaliter appellatum Fontem Richeut de Ponte, et quod transibat de nocte hostium, quando volebat, et quod dictus Petrus fecisset fieri dictam clavem, seu facta fuisset de ipsius voluntate, et quod dictus famulus apperiret dictum hostium dicta clave et transiret per dictum hostium appertum, sciente et volente dicto Petro ; item quod idem Petrus apperuit dictum hostium de nocte dicta clave, transiens per illud appertum, per se vel per alium, dicta clave de nocte pluries, tam solus quam cum dicto famulo, ad finem quod, cohoperta veritate premissorum, vel quod sufficeret de premissis, puniremus dictum Petrum [p. 251] de et super premissis, ut justicia suaderet ; dictis die et loco, et omnibus aliis diebus per nos dicto Petro assignatis super re[cre]denciis eidem factis de et super premissis, ipsoque secundum jus et consuetudinem patrie vocato, idem Petrus coram nobis comparuit, se reddidit et sufficienter representavit, et simili modo fidejussores nobis à dicto Petro super premissis dati, eundem predictis diebus et locis reddiderunt et representaverunt, ut sub certis penis idem Petrus et fidejussores predicti nobis juraverunt facere quod promiserant et debebant, quare Petrum et fidejussores antedictos, quo ad representaciones predictas, hobedientes tenuimus et tenemus per presentes, ipsos fidejussores et eorum quemlibet de fidejussionibus predictis quiptantes ; dictus vero Petrus presens judicio coram nobis, litem contestando, contenta in propositis et peticionibus antedictis negavit fore vera, et sic lite legitime contestata, juratoque de calumpnia per dictum Petrum super premissis negatis, nichilque immutato ab ipso Petro Giraudi post ejus juramentum quam ante, dictoque famulo contra dictum Petrum dicente, inmo ipsum penitus excusante de premissis, dicendo ipsum esse inculpabilem de eisdem, nullisque testibus seu presumpcionibus repertis contra dictum Petrum de et super premissis, ipsoque Petro petente per nos se absolvi à propositis et impetitis predictis, considerantes quod in criminibus probaciones debent esse luce clariores, et actore non probante, reus est absolvendus, ad difinitivam processimus sentenciam in hunc modum : In nomine Domini, amen. Quia nobis constat intencionem nostram non fore probatam de et super premissis, juris solempnitate et ceteris que in talibus, tam de jure quam usu seu consuetudine, legitime observatis, sedentes pro tribunali ex officio nostro, per difinitivam absolvimus sentenciam dictum Petrum à propositis et impetitis predictis, liberantes eum ab arresto nostro predicto, et bona sua ab omni imparamento, impedimento et saizina in [p. 252] eisdem bonis, per nos seu gentes nostras, appositis, occasione premissorum. Datum et sigillo nostro, apud Pontem, in premissorum testimonium, sigillatum, die lune post festum beati Vincencii martiris, anno Domini millesimo ccc. tricesimo octavo2.

Nos autem omnia et singula in suprascriptis litteris contenta, et prout in eis plenius et lacius sunt declarata, rata et grata habentes, ea, quathenus recte et juste facta sunt, laudamus, approbamus, ratifficamus, et, ut robur firmitatis perpetue obtineat, nostra auctoritate regia et de gracia speciali, serie presencium, confirmamus. In cujus rei testimonium, presentibus litteris nostrum fecimus apponi sigillum. Datum apud Vicennas, ultima die aprilis, anno Domini millesimo ccc. quadragesimo tercio.

Per dominum regem, ad relacionem vestram, J. Clavel.

Sine financia. Justice.


1 Albert II, fils de François Ier, seigneur de Sassenage en Dauphiné, mort en 1328, et d'Agnès de Joinville, fille de Simon de Joinville, fut conseiller du dauphin et son ambassadeur en France. Le présent acte est le seul où on le trouve qualifié de capitaine souverain en Poitou et en Saintonge ; c'est ce qui nous a décidé à le publier, bien que d'ailleurs il intéresse plutôt la Saintonge que le Poitou. Suivant La Chesnaye-Desbois, t. XII, p. 499, Albert de Sassenage mourut sans alliance, en 1339, c'est-à-dire l'année même où cette sentence fut rendue. Il est certain, d'autre part, comme nous l'avons vu précédemment (n° CCLXVII, note), qu'Itier de Magnac portait ce titre de capitaine pour le roi en Poitou et en Saintonge dès le 24 juillet 1339.
2 Le 25 janvier 1339 (n. s.).