DXCI

Karolus, etc. Ad perpetuam rei memoriam. Regalis providencie circonspecta benignitas desideria juxta potenciam favore congruo prosequi consuevit, et votis eorum qui a racionis tramite non dissonant, sed pocius divini cultus augmentum prospiciunt, se libenter exhibet propiciam et benignam, nosque ad ea que divinorum concernunt [p. 391] augmentum nostre liberalitatis dexteram, more predecessorum nostrorum, extendimus, ut in extremi censura judicii, judex celestis pariter ac terrenus eo benignum et misericordem erga nos se reddat et propicium, quo amplius sui nominis cultum nostrorum largicione munerum in terris noverit honorari. Cum itaque, prout ex humili supplicacione dilectorum nostrorum abbatis et conventus monasterii de Absia in Brigonio1 infra et propè metas Pictavenses, Andegavenses et Turonenses, intelleximus, ipsa ecclesia, que parve fundacionis extitit dotata, occasione guerrarum nostrarum, sit ad presens multum depauperata. Nos volentes propter ea ipsius neccessitati et manus nostras favore cultus divini porrigere super hoc adjutrices, notum facimus universis, presentibus pariter et futuris, dictis religiosis de nostris certa sciencia, auctoritate regia et gracia speciali concessisse, ut ipsi aut eorum successores pio et dicte ecclesie nomine, tres centum libratas perpetui et annui redditus, ad titulum legati, doni seu aliàs, extra tamen feodum et justiciam, ad opus ipsius ecclesie acquirere, tenere et possidere valeant perpetuo pacificè pariter et quietè, absque eo quod aliquid de eis vendere vel alienare, aut extra manus suas ponere cogi possint, nunc vel aliàs quomodolibet in futurum. Quas quidem tres centum libratas annui et perpetui redditus, pietatis intuitu et ut divinis que in eadem ecclesia deinceps fient obsequiis perpetuo efficiamur participes, mediante financia moderata, admortizamus per presentes. Mandantes dilectis et fidelibus gentibus Camere compotorum nostrorum Parisius, ceterisque ad quos pertinuerit aut in futurum poterit pertinere, quatinus dictos religiosos [p. 392] contra tenorem nostre presentis gracie nullatenus impediant, aut à quoquam de cetero impediri permittant, ymo ipsos nostra dicta presenti gracia uti et gaudere faciant pacifìcè et quietè, ordinacionibus seu mandatis ad hoc contrariis non obstantibus quibuscunque. Quod ut firmum et stabile perrnaneat in futurum, sigillum nostrum, in absencia magni ordinatum, presentibus litteris fecimus apponi. Salvo in aliis jure nostro et in omnibus quolibet alieno. Datum in castro nostro de nemore Vincennarum, anno Domini m. ccc. lxxv^o et regni nostri duodecimo, mense februarii.

Per regem in suis requestis. G. Sesne. Evrardus.