[p. 336]

DLXXII

Vidimus et confirmation des lettres de Philippe le Hardi, du mois d'août 1275, portant ratification de certaines conventions passées entre Alfonse, comte de Poitiers, et l'abbaye de Maillezais, relativement aux foires de ce lieu, par acte de juin 1263.

  • B AN JJ. 105, n° 373, fol. 201
  • a P. Guérin, Archives historiques du Poitou, 19, p. 336-338
D'après a.

Karolus, Dei gracia Francorum rex. Notum facimus universis, tam presentibus quam futuris, nos litteras domini Philippi bone memorie, quondam Francorum regis, predecessoris nostri, ex cera viridi et in filis sericeis sigillatas, vidisse, tenorem qui sequitur continentes :

[p. 337] Philippus, Dei gracia Francorum rex. Notum facimus universis, tam presentibus quam futuris, quod nos litteras clare memorie quondam Pictavie et Tholose comitis, patrui nostri, vidimus sub hac forma :

Alfonsus, filius regis Francie, comes Pictavie et Tholose, universis presentes litteras inspecturis, salutem in Domino. Noverint universi quod, cum viri religiosi, abbas et conventus Mallesiacenses1, ordinis Sancti Benedicti, Pictavensis diocesis, consueverint habere nundinas apud Mallesiacum, iidem abbas et conventus, utilitate sui monaterii pensata, voluerunt et concesserunt, volunt eciam et concedunt quod exnunc in perpetuum ibidem nullas habeant nundinas, nec antiquas innovare nec novas de novo instituere valeant in futurum, in recompensacione quarum et ut dictum monasterium in hac parte servemus indempne, de bonorum consilio ac de voluntate et assensu eorumdem, volumus, concedimus et ordinamus ut iidem abbas et conventus habeant et possideant in perpetuum libere et quiete quicquid habebamus et possidebamus, seu habere et possidere debebamus in parvo feodo de Colungiis in Alnisio, possessionem et proprietatem dominii et justicie cujuslibet, tam alte quam basse, sicut eam ibidem habebamus, in ipsos totaliter transferentes. Volumus eciam concedimusque de sexaginta solidis in quibus nobis tenebantur dicti religiosi apud Corsaum, racione garde, et de sexaginta tribus jalleatis vini, in quibus nobis tenebantur, annuatim percipiendis apud Dannum Petrum, sint in perpetuum liberi et immunes. Prefati vero abbas et conventus quittant nos [p. 338] et nostros quoscunque de omni dampno, quod racione predictarum nundinarum incurrerunt et incurrere potuerunt, omne peccatum, si quod nos et nostri occasione predicta incurrimus, quantum possunt et ad ipsos pertinet, nobis et nostris penitus remittentes ; se et suos successores ad premissa in futurum fideliter observanda specialiter obligantes. Et promittunt bona fide quod nec per se nec per alios contra premissa aliquatenus venient in futurum. In cujus rei testimonium et munimen, presentibus litteris sigillum nostrum duximus apponendum. Salvo jure quolibet alieno. Actum apud Longumpontem, anno Domini mocco sexagesimo tercio, mense junii.

Nos autem divine pietatis intuitu, ad supplicacionem dictorum abbatis et conventus, omnia et singula premissa, prout in suprascriptis litteris continentur, rata et grata habentes et eciam approbantes, eadem concedimus et auctoritate regia confirmamus. Salvo in aliis jure nostro et jure in omnibus alieno. Quod ut ratum et stabile permaneat in futurum, presentibus litteris nostrum fecimus apponi sigillum. Actum Parisius, anno Domini millesimo cco septuagesimo quinto, mense augusto.

Quas quidem litteras ac omnia et singula in eis contenta nos, rata et grata habentes, ea volumus, laudamus, ratificamus, approbamus et de nostris speciali gracia et regia auctoritate, quatinus eisdem usum est, tenore presentium, confirmamus. Quod ut firmum et stabile permaneat in futurum, nostrum presentibus litteris fecimus apponi sigillum. Salvo in aliis jure nostro et in omnibus quolibet alieno. Datum Parisius, anno Domini millesimo ccco septuagesimo quarto, regni vero nostri undecimo, mense junii.

Chanac. — In requestis, per consilium Parisius existens. P. Cadoret.


1 Guillaume III était abbé de Maillezais dès 1260. Le 17 octobre de cette année, il souscrivit des lettres d'Olive, dame de Ceresey, femme de Jean Chasteigner, par lesquelles elle fit cession du Bourgneuf à son mari. (André Du Chesne, Hist. généal de la maison des Chasteigners, in-fol., Preuves, p. 29). Il était encore à la tête de ce monastère en 1271, suivant le Gallia christiana, dont les auteurs cependant ne donnent cette date que sous réserve, t. II, col. 1369.