[p. 126]

DCXXXII

Amortissement en faveur de Guy de la Trémoïlle, premier chambellan du duc de Bourgogne, de deux cents livres de rente destinées à la dotation de plusieurs chapelles.

  • B AN JJ. 115, n° 304, fol. 148 v°
  • a P. Guérin, Archives historiques du Poitou, 21, p. 126-128
D'après a.

Karolus, etc. Inter curas et sollicitudines que nobis ex ministerio regalis dignitatis incombunt assidue cogitare, nos convenit ut ad id summo opere nostre consideracionis versetur acies, per quod possimus Altissimo complacere quodque grata nobis ac nostris exhibentibus obsequia, juxta meritorum ipsorum exigenciam, nos habeamus pretendere liberales. Notum igitur facimus, presentibus pariter et futuris, quod, audita supplicacione dilecti et fidelis militis nostri Guidonis de Tremolia1, primi cambellani carissimi germani nostri ducis Burgondie, continente quod ipse ducentas libras turonensium annui et perpetui redditus [p. 127] in fundacione et dotacione cappellaniarum vel alias in devotos et pios usus, insimul vel divisim, prout sibi melius expedire videbitur, convertendas, pro sue et parentum ac benefactorum suorum animarum remedio et salute, acquirere proponit, dummodo ad hoc noster consensus interveniat dictosque redditus admortisare dignemur. Nos laudabile ipsius Guidonis propositum in Domino commendantes, considerantesque grata et laudabilia nobis et dicto germano nostro per ipsum exhibita, ac in guerris nostris et aliàs multis modis impensa servicia, et ut suffragiis missarum et aliarum devotarum oracionum que fient in locis quibus dicti redditus fuerint assignati, nos, predecessores ac successores nostros participes efficiamur, eidem Guidoni quod ipsas ducentas libras turonensium anno quolibet redduales, ubicunque in regno nostro sibi placuerit, extra tamen feodum et justiciam, acquirere possit et valeat, ac in fundacione seu dotacione capellaniarum aut in usus alios distribuere et conferre concessimus, ac ex certa scientia, de speciali gratia et plenitudine potestatis regie, concedimus. Volentes et ulterius annuentes quod persone ecclesiastice, in quas prefatus Guido dictos redditus usque ad summam predictam, in toto vel in parte, transtulerit aut concesserit, eosdem ipsos tanquam admortisatos habeant, teneant et possideant, perpetuis temporibus, pacifice et quiete, absque eo quod ipsos redditus vendere, alienare, aut extra manum suam ponere compellantur, ac ex his ipse Guido aut dicte persone ecclesiastice, quibus dictos redditus dederit, insimul vel per partes, financiam aliquam nobis aut nostris successoribus solvere de cetero teneantur. Quam quidem financiam prefato Guidoni, consideracione dictorum serviciorum ac contemplacione predicti germani nostri, quittamus, remittimus et damus ex liberiori dono gracie liberaliter et omnino. Dilectis et fidelibus consiliariis nostris super facto domanii nostri et thesaurariis Parisius, ceterisque justiciariis et officiariis [p. 128] nostris, et eorum locatenentibus, ac cuilibet ipsorum, presentibus et futuris, dantes, harum serie, in mandatis quatinus prefatum Guidonem, ac illum vel illos, in quem seu quos predicti redditus fuerunt translati, nostra presenti gratia uti et gaudere pacifice faciant et permittant, ac contra tenorem presentium nullatenus inquietent seu molestent, aut inquietari seu molestari in futurum aliqualiter paciantur. Et ut premissa robur perpetue stabilitatis obtineant, sigillum nostrum hiis presentibus mandavimus apponi. Salvo in aliis jure nostro et in omnibus quolibet alieno. Datum in Monte Argi, decima sexta die mensis octobris anno Domini millesimo ccc° septuagesimo nono, et regni nostri sexto decimo.

Per regem. J. Tabary.


1 Guy VI de la Trémoïlle, seigneur de Château-Guillaume, etc., fils aîné de Guy V, seigneur de Vazois et de Lussac-les-Églises, et de Radegonde Guenant, conseiller et chambellan du roi, grand chambellan de Bourgogne, garde de l’oriflamme de France (1382), assista à la bataille de Nicopolis et fut préservé du massacre. Retenu prisonnier pendant près de deux ans, il tomba malade à Rhodes, en revenant en France, et y mourut en 1398. (Voy. t. III de ce recueil, p. 374 note, et t. IV, p. 84 note.) Le 15 octobre 1376, il avait racheté toute la terre et seigneurie de la Trémouille, mouvante de la baronnie d’Angle, de Louis de Saint-Julien, chevalier, seigneur de Luzuret, agissant tant pour lui que pour son neveu, Jacques de Saint-Julien, moyennant le prix de cinq cents deniers d’or, valant vingt sous tournois la dite pièce ; la vente scellée du sceau établi aux contrats à Montmorillon, pour le duc de Berry et d’Auvergne, comte de Poitou. (Acte recueilli par dom Fonteneau, t. XXVI, p. 297, dans les archives du château de Thouars.) Guy de la Trémoïlle épousa, vers 1382, Marie de Sully, baronne de Sully, Craon, etc., dame de Sainte-Hermine, Prahecq, Luçon, etc., veuve de Charles de Berry, comte de Montpensier, prince du sang, dont il eut, entre autres enfants, le fameux Georges de la Trémoïlle, favori de Charles VII.